อนุทินครั้งที่ 6

บันทึกอนุทินครั้งที่    6

 วัน อังคารที่ 10 เดือน กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

วิชา การจัดประสบการณ์การศึกษาแบบเรียนรวมสำหรับเด็กปฐมวัย

ครูผู้สอน อาจารย์ตฤณ แจ่มถิน

ความรู้ที่ได้รับ

      การเรียนการสอนในวันนี้เป็นการเรียนเนื้อหาเรื่อง ทักษะของครูและทัศนคติ และก่อนการเรียนอาจารย์มีกิจกรรมมาให้ทำก่อน คือการสเกตภาพมือข้างซ้ายโดยให้สวมถุงมือปิดไว้ แล้ววาดมือให้เหมือนจริงที่สุด และท้ายคาบก็จะมีกิจกรรมให้นักศึกษาร้องเพลง

ทักษะของครูและทัศนคติ

การฝึกเพิ่มเติม                             

- อบรมระยะสั้น , สัมมนา                                                                                         

- สื่อต่างๆ

การเข้าใจภาวะปกติ

 - เด็กมักคล้ายคลึงกันมากกว่าแตกต่าง

- ครูต้องเรียนรู้ , มีปฎิสัมพันธ์กับเด็กปกติและเด็กพิเศษ

- รู้จักเด็กแต่ละคน

- มองเด็กให้เป็นเด็ก คือจะไม่แยกเด็กปกติกับเด็กพิเศษ  

การคัดแยกเด็กที่มีพัฒนาการช้า

   - การเข้าใจพัฒนาการของเด็ก จะช่วยให้ครูสามารถมองเห็นความแตกต่างของเด็กแต่ละคนได้ง่าย

ความพร้อมของเด็ก

- วุฒิภาวะ

- แรงจูงใจ

-โอกาส(เด็กปกติมีโอกาสสูงกว่าเด็กพิเศษ)

การสอนโดยบังเอิญ

คือเด็กจะเป็นฝ่ายเข้ามาถาม หรือถ้าเด็กไม่เข้าหาครูต้องเป็นฝ่ายเข้าไปหาเด็กเพราะเด็กอาจจะต้องการความช่วยเหลือ ครูเองก็ไม่ควรรำคาญเด็ก ต้องให้ความสนใจเด็กอยู่ตลอด ครูต้องสอนต้องทำให้เป็นเรื่องสนุกสนาน

อุปกรณ์

- มีลักษณะง่ายๆ

- ใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง

- เด็กพิเศษได้เรียนรู้จากการสังเกตและเลียนแบบเด็กปกติ

- เด็กปกติเรียนรู้ที่จะให้ความช่วยเหลือเด็กพิเศษ

ตารางประจำวัน

ต้องจัดตารางให้เหมือนๆกันทุกวัน ต้องจัดให้ชัดเจน และเด็กสามารถคาดเดาได้ว่าต้องเรียนอะไร

ทัศนคติของครู

   ความยืดหยุ่น

- การแก้แผนการสอนให้เหมาะสมกับสถานการณ์

- ยอมรับขอบเขตความสามารถของเด็ก

- ครูต้องตอบสนองต่อเป้าหมายที่สำคัญที่สุดสำหรับเด็กแต่ละคน

เทคนิคการให้แรงเสริม

   แรงเสริมทางสังคมจากผู้ใหญ่

- ความสนใจของผู้ใหญ่ที่มีต่อเด็กนั้นสำคัญมาก

- มีแนวโน้มจะเพิ่มพฤติกรรมที่ดีของเด็ก และมักเป็นผลในทันที

- หากผู้ใหญ่ไม่สนใจพฤติกรรมที่ดีนั้นๆก็จะลดลงและหายไป

หลักการให้แรงเสริมในเด็กปฐมวัย

- ครูต้องให้แรงเสริมทันทีที่เด็กมีพฤติกรรมอันพึงประสงค์

- ครูต้องละเว้นความสนใจทันทีและทุกครั้งที่เด็กแสดงพฤติกรรมที่ไม่พึ่งประสงค์

- ครูควรให้ความสนใจเด็กนานเท่าที่เด็กมีพฤติกรรมที่พึ่งประสงค์

ขั้นตอนการให้แรงเสริม

 - สังเกตและกำหนดจุดมุ่งหมาย

- วิเคราะห์งาน กำหนดจุดประสงค์ย่อยๆในงานแต่ละขั้น

- สอนจากง่ายไปยาก                                                                                                   

- ให้แรงเสริมทันทีเมื่อเด็กทำได้ หรือเมื่อเด็กพยายามอย่างเหมาะสม

- ลดการบอกบท เมื่อเด็กเรียนรู้ที่จะก้าวไปขั้นต่อไป

- ให้แรงเสริมเฉพาะพฤติกรรมที่ใกล้เคียงกับเป้าหมายที่สุด

- ทีละขั้น ไม่เร่งรัด “ยิ่งขั้นเล็กเท่าไหร่ ยิ่งดีเท่านั้น”

- ไม่ดุหรือตี

การกำหนดเวลา

- จำนวนและความถี่ของแรงเสริมที่ให้กับพฤติกรรมการเรียนรู้ของเด็กต้องมีความเหมาะสม

ความต่อเนื่อง

- พฤติกรรมทุกๆอย่างในชีวิตประจำวันต่อเนื่องกันระหว่างพฤติกรรมย่อยๆ หลายๆอย่างรวมกัน

- เช่น การเข้าห้องน้ำ การนอนพักผ่อน การหยิบและเก็บของ การกลับบ้าน

- สอนแบบก้าวไปข้างหน้า หรือย้อนมาจากข้างหลัง

การลดหรือหยุดแรงเสริม

- ครูจะงดแรงเสริมกับเด็กที่มีพฤติกรรมไม่เหมาะสม

- ทำอย่างอื่นและไม่สนใจเด็ก

- เอาอุปกรณ์หรือขอเล่นออกไปจากเด็ก

- เอาเด็กออกจากการเล่น

กิจกรรม การร้องเพลง

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

     จากการเรียนเนื้อหาในเรื่องของทักษะของครูและทัศนคติ เป็นเรื่องที่มีประโยชน์อย่างมาก เป็นเรื่องที่เราต้องใช้ในการเป็นคุณครูที่ดีในอนาคตได้

 การประเมินการเรียนการสอน

ตนเอง

 * เข้าเรียนตรงต่อเวลา แต่งกายสุภาพเรียบร้อย เรียนตามเนื้อหาและก็ตั้งใจฟังอาจารย์และจดบันทึกตามที่อาจารย์ได้สอน อาจมรเล่นโทรศัพท์ไปบ้างเล็กน้อย

เพื่อน

 *  เพื่อนๆเข้าเรียนตรงเวลาและตั้งใจเรียนมิอาจารย์ได้สอนหรือให้ทำกิจกรรมกันเป็นอย่างดี อาจจะมีบางกลุ่มพูดคุยกันบ้างแต่ไม่มาก

ครูผู้สอน

* อาจารย์แต่งกายเรียบร้อย มาสอนตรงต่อเวลา อาจารย์คอยแนะนำและมีเทคนิคใหม่ๆมาสอน และชอบหากิจกรรมมาให้นักศึกษาเสมอ